Teleskop aynalarının kaplanması

Ayna olarak kulanılan optik yüzeylerde başlıca dört farklı tür yansıtıcı kaplama kullanılmakta;
a) tek bir metalik katman,
b) tek bir metalik katman üzerine tek bir kat dielektrik katman,
c) tek bir metalik katman üzerine birden fazla sayıda dielektrik katman,
d) metal ya da cam üzerine doğrudan birden fazla sayıda dielektrik katman.

Ev olanaklarıyla yapılabilecek gümüşle kaplama ilk yönteme bir örnektir. Gümüşle kaplamada (bkz. martin process) gümüş nitrat, saf su, amonyum nitrat, potasyum hidroksit, şeker, etil alkol ve tartarik asit kullanarak teleskop aynasına ortalama % 98’e varan yansıtıcılık kazandırılabilir.

Aynı şekilde bir vakum ortamında aluminyumun buharlaştırılarak cam yüzeye birkaç ‘atom’ kalınlığında kaplanması da birinci yönteme diğer bir örnektir. Bu yöntem ile de % 88 civarında bir yansıtma elde edilebilir. Çevre koşullarına dayanım gözetildiğinde, gümüşle kaplama yönteminden daha iyi sonuçlar vermektedir. Başlangıçtaki % 88 lik yansıtıcılık, aynanın bulunduğu çevre koşullarının içerdiği gazlara (SO2 vbg.) giderek azalabilir. Bu sebeple aynaların belirli aralıklarla yeniden kaplanması gerekir. İkinci yöntem, bu gereksinmi bir ölçüde azaltmak için düşünülmüştür. Aluminyum ile vakumda kaplanan yüzeye daha sonra bir kat silisyum dioksit kaplanırsa, atmosferdeki aşındırıcılara karşı daha iyi bir dayanım elde edilir.

Üçüncü yöntemde temel aluminyum tabaka üzerine piyasadan kolaylıkla bulabilirsiniz. Aluminyum kaplama için de bu konuda makul fiyata hizmet sağlayacak şirketlere ulaşabilirsiniz. İkinci ve üçüncü yöntemleri kullanmak için ise (bildiğim kadarıyla) yurt dışından hizmet almalısınız.